ดอกไม้และชีวิตบทที่ 105

🌸🌸🌸 สวัสดีพี่ๆ และ เพื่อนๆ ที่น่ารักทุกคนค่ะ อยากจะถอนหายใจตั้งแต่ประโยคแรก ยังไม่ทันเขียนอะไรแค่นึกขึ้นมา เอาอีกแล้วนะนี่ถึงเวลาที่จะต้องเขียนโพสต์อีกแล้ว ไม่รู้สินะเราว่าระยะหลังมานี่ เราเขียนโพสต์แบบมันเป็นหน้าที่ เหมือนกันทำงานมากกว่า พี่จะเขียนแบบสนุกเป็นเรื่องเป็นราวในแบบไดอารี่ ชีวิตประจำวันของเราเมื่อสมัยก่อน แค่เราคิดว่าในวันนี้เราจะเขียนยังไงดีนะ เพื่อที่มันจะได้แปลกใหม่และไม่ซ้ำซากจำเจ เหมือนทุกวันที่เราเขียน ทุกวันนี้เราพยายามเขียนแบบดัดแปลงวิธีเขียนของเรา คือง่ายๆมันซ้ำแหละ แต่เราจะดัดแปลงวิธีเขียนยังไงให้มันดูว่า มันไม่ซ้ำซากจนเกินไป อย่างประโยคแรกนี่เราออกแนวบ่นมากว่า อิอิ เอาเถอะขี้คร้านบ่นแระ 5555 มันเป็นรายได้เสริมเพียงสิ่งเดียว ที่เราสามารถทำและหาได้ในตอนนี้ นับตั้งแต่โรคระบาดที่ชื่อว่า Covid19 มาเยือนทั่วโลก 2 ปี ได้แล้วมั้งนะ จำไม่ได้แล้วยิ่งขี้ลืมเก่งซะด้วยสิ ทำให้เราไม่สามารถหางานพาร์ทไทม์ทำได้

🌸🌸🌸 เริ่มเรื่องเป็นการเป็นงานกันก่อนเลย วันนี้เราขอคุยเรื่องดอกไม้ที่เรานำมาประกอบเนื้อหาในวันนี้ กันก่อนเลยดีกว่าค่ะ วันนี้เราเอาภาพดอกไม้เมดเลย์ผสมรวมกัน หลายชนิดมาให้พี่ๆ และ เพื่อนๆได้ชม มันเป็นภาพเก่าที่เราถ่ายได้หลายวันเอามารวมกัน ที่เราไม่ได้เอาภาพใหม่มาลงเหตุผลคำเดียวสั้นๆ ขี้เกียจ อิอิ บางวันเราก็อยากมีเวลาอยู่กับน้องๆ และพ่อแม่ของเราบ้างนี้คะ ยิ่งวันนี้พ่อแม่เราไม่ต้องไปไร่ข้าวโพดที่ปลูกอยู่ เราเลยอยากจะมีเวลานั่งคุย ได้อยู่ด้วยกันประสาครอบครัว ก่อนที่เราจะต้องห่างนะจากแม่เราไป พี่กลับไปเรียนอีกครั้งหนึ่ง

🌸🌸🌸 กำหนดวันเดินทางกลับไปอยู่หอของเรา ประมาณวันที่ 30 สิ้นเดือนนี้ แล้วเราต้องนั่งรถทัวร์เดินทางไปเอง เพราะ พี่ที่ขับรถตู้ที่เราติดรถไปด้วยประจำ เขาเดินทางไปตั้งแต่ต้นเดือนที่ผ่านมา เพราะต้องไปทำงานถึงแม้มหาวิทยาลัยจะปิด ยังไม่เปิดให้เรียนในชั้นเรียนตามปกติ แต่เขาก็จำเป็นต้องขับรถ เนื่องจากต้องขับรถให้กับทางมหาวิทยาลัย เพราะมหาวิทยาลัยพวกอาจารย์ ยังคงทำงานอยู่ไม่ได้ปิด ได้ข่าวมาว่าประมาณต้นเดือนธันวาคมนี้ จะต้องเรียนออนไลน์อีกครั้งหนึ่ง หลังจากที่ปิดไปนาน เราจึงจำเป็นต้องเดินทางกลับหอพักของเรา ถึงจะเรียนออนไลน์แต่เราคิดว่า จะได้เรียนพร้อมเพื่อนๆรูมเมทของเรา มันจะมีประสิทธิภาพและได้ผลดีกว่า ที่เราจะมานั่งเล่นคนเดียวในบ้านของเรานั่นเองค่ะ

🌸🌸🌸 เหตุผลประการหนึ่งที่เราจำเป็น ต้องเดินทางกลับไปเรียนออนไลน์ ที่หอพักกับเราพร้อมเพื่อนรูมเมท นั่นคืออุปกรณ์ในการเรียนออนไลน์ พวกแท็บเล็ต โน้ตบุ๊คหรือคอมพิวเตอร์ เราไม่มีเพียงพอที่จะเรียน เพราะน้องๆเราสองคน ก็จำเป็นต้องใช้ในการเรียนออนไลน์เหมือนกัน โรงเรียนแถวนี้ก็ยังไม่มีดีถ้าว่าจะเปิด ให้เรียนในชั้นเรียนได้ตามปกติ ตลอดจนครอบครัวของเราก็ไม่ได้มีฐานะอะไรมากมาย พี่จะซื้อมาเพิ่มให้ลูกได้เรียนทั้ง 3 คน เราจึงต้องไปเรียนพร้อมเพื่อนรูมเมทของเรา ในโน๊ตบุ๊คของเพื่อนนั่นเอง

🌸🌸🌸 เราเต็มใจทำใจไว้แล้ว ถึงจะต้องห่างกันอีกครั้งนึงสักระยะหนึ่ง อีกหลายเดือนกว่าเราจะเรียนจบ แต่มันจำเป็นแล้วเราต้องอดทน ในฐานะพี่สาวคนโตที่ต้องทำหน้าที่ แต่พ่อแม่ของเราเมื่อเรียนจบ เพื่อให้น้องของเราได้เรียนสูงๆ ต่อไปนั่นเองค่ะ เพราะปีหน้าน้องสาวคนรอง จะต้องขึ้นมหาวิทยาลัยปี 1 และเรามั่นใจว่าน้องของเรา ต้องสอบติดมหาวิทยาลัยได้แน่นอน เพราะนางหัวดีกว่าเราเยอะ และค่าใช้จ่ายที่สูงตามมา เพราะก็ต้องไปอยู่หอเหมือนเรา ในช่วงแรกๆที่ยังหาเพื่อนรูมเมทไม่ได้ รายจ่ายน่าจะสูงพอสมควร แต่ยังดีที่เราเรียนจบพอดี จะได้ support รายจ่ายพ่อแม่ของเราได้ค่ะ

🌸🌸🌸 ส่วนน้องชายคนที่ 3 ก็จะจบป 6 และขึ้นม. 1 พอดี ค่าใช้จ่ายในช่วงรอยต่อตรงนี้ก็จะสูงขึ้นอีกเหมือนกัน เพราะต้องเปลี่ยนชุดนักเรียนใหม่ รองเท้าใหม่กระเป๋าใหม่ ใช้ต่อจากพี่สาวไม่ได้ เพราะนางเป็นผู้ชายคนเดียวในบรรดาพี่น้องทั้งหมด 3 คน ทุกอย่างของนางคือใหม่หมดทุกอย่าง จะน้องสาวคนรองน้อยแอบแซว ดีนะเป็นเด็กผู้ชายไม่ต้องใช้ต่อจากใคร 555 วันนี้เขียนมาเยอะพอสมควรแล้ว คงจะพอแค่นี้ก่อนค่ะ สำหรับเนื้อหานะวันนี้ก็คงมีประมาณนี้ บ๊ายบาย

❤️ขอบคุณค่ะ❤️