My way to serve in the Fire Brigade.

Most of my family is in the uniformed services, generally in twoformations, for the sake of clarity of the Police and in the Army, while I did not particularly have to associate my professional development with these services. I knew from stories, whether from descriptions of various situations of my family, what it looks like to put on a uniform. I've always been told that a uniform carries a responsibility as well as a duty, and that it's not a job like any other, of course I don't mean that they're better or worse. I only mean the difference in which service is to serve others, to help, to help, to guard the law. That is, something that we do not pay attention to in our normal life, but we want someone to always be when we are in need.

Unlike my family, I never thought of the Police or the Army. But I had a lot of interest in the Fire Brigade. The beginning of my adventure with the Fire Brigade came when in 2009 the opportunity arose to take part in the recruitment for it. It was a quick decision, I was with my wife on my honeymoon, when I got the information that the recruitment was starting and I had a chance to try my hand at such a respected profession. After a short conversation with my wife, we decided to shorten our trip so that I could test myself and fight for a dream that was always smoldering somewhere in the back of my head. Although I had slight fears about whether I could do it, I preferred to try it than, later regret that I did not take advantage of such an opportunity.

You had to pass physical fitness tests, which were not easy. If, as in my case, they were passed, you went to the next point, psychological research. Checking resistance to stress, whether we have , for example, suicidal thoughts, and specifically we write a test with tricky questions, in which each of the answers shows what we are susceptible to. After the test there was a conversation with a psychologist. After this stage,I only had to undergo a medical examination.

Here the stage of admission ended and they began to preparefor the service. I started it by going to the indicated unit, before going to the basic training course of a firefighter. As for the feeling itself, I'll tell you a big WOW. For someone like me, seeing a firefighter work for the first time from the inside was really amazing. My duties were explained to me until I went to the course. For what I will be responsible and that until the completion of the course I can not go to the action because I do not have the right to do so.

On the unit itself, I saw what the hierarchy in the Guard looks like, who is the head of the shift, i.e. the commander of the change. Section Commander, Commander of the Host. What a rota is, I was told why it consists of two people and why it is so important. But I'll have time to explain it to you later. The time spent on the unit, I find very fruitful, I learned a lot from the people serving there. I got to know what the departure of the fire truck to action looks like, announcing the alarm for departure. What is done after returning to the barracks, i.e. the rescue and firefighting unit. What does the preparation of the vehicle look like, after the action for further readiness of trips, i.e. supplementing rescue equipment, replacing damaged extinguishing sections or washing dirty ones after a fire.

One of the most important things is the concept of being young, i.e. a newly admitted person to the ranks of the Fire Brigade, who does not have any experience yet and will have to work hard for several years to learn it. One of the people told me something that stuck in my memory very well, as he said it, the young man does more things than others, the hardest duties fall on him, he will have to do a lot of things himself, they will make fun of me, that I can feel then, that I am being abused, that they do not like me, that everything falls only on my head. But it has its purpose, we are able to learn a lot of things only with our own hands, remember the names of individual tools if we had them in our hands, we cleaned them, we know what they look like. Jokes teach us resistance to certain events, for example, if people know better than us what to do, so as not to float with anger or nerves, keep a cool head and composure. If we know what hard work and each of the activities looks like, we will remember it even after taking a higher position, as the lower one has to be able to appreciate it. And what is more important is hierarchy and common trust. Afterall, when entering a burning building with someone, we entrust our lives to the person who is with us, we trust her that she will help us in the worst situation. And to those who are outside, that if something goes wrong, they will try to help us at all costs, if the need arises. Someof them went through it, everyone learned and fit into the ranks of the team. From now on, the Guard is my second family, they will be there when I need it, they will support me if necessary, and they will stand behind me with a wall if I am honest with them.

I'll tell you that it took me a whileto say it all, but it really stuck in my mind, to this day, despite the passage of years, I remember it all well. Isay this to young firefighters early in their careers. Of course, these words did not change my feelings, it is normal to have a moment of inner rebellion in such situations, but it is important to bet on common sense and explain to ourselves that the road to valuable goals is not a bed of roses, there are numerous obstacles and bumps that we have to overcome to reach the goal. Ittakes years to understand some things, we often understand certain things only when we experience them ourselves, when we are their direct witnesses or active participants, when we have developed the right habits instinct works in our favor if there is no good training and correct habits, it can end tragically.

More than once I got a lot to do and I had enough of it. But in those moments, coming home and hugging my wife allowed me to experience everything, whatever it was, small whatever hihihi.

After two months, I was sent to a basic course, where I learned the basic knowledge I needed to serve citizens. The science consisted, as it is similar to school, of theoretical knowledge, i.e. a lot of memorizing, for example, the length of the projections of extinguishing currents, i.e. how far we can give water, depending on the extinguishing hose used, the pressure from the pump andthe area on which we are located. When it comes to the quantity, there was a lot of it, remembering it was not an easy task. The same types of events, continuity of command, fittings, femoral diagrams of individual elements of firefighting or rescue equipment. The same applies to emergency medical services, i.e. what is needed to save human lives, after the type of event, or individual circumstances.

But theory is nothing compared to practical classes, where we had to learn to use this knowledge in actions and exercises. How better can you learn to use it, if not by sweat and mistakes, making mistakes, and then fixing them in the sweat of your brow. I had never sweated before as I did then and it was the autumn-winter period so the weather was definitely not conducive to sweating 😉. Practical training is probably one of the most fruitful ways to remember important things really well. And what condition can be developed at the same time. Performing duty duty to remember the drill and that we are in uniformed services. Continuity of command, execution of orders, of course thinking, because at any moment the situation we will have to deal with can change, and I know from experience that even a small event that we consider simple can get complicated.

After three months of hard exercise and gaining the knowledge I needed, the moment that each of us was waiting for, taking the oath of a firefighter, came. As it is in the uniformed services, there was great confusion and stress. Because the Commander has arrived, and this creates a very tense atmosphere.

ŚŁUBOWANIE :

I, a citizen of the Republic of Poland,

aware of the firefighter's duties

I SOLEMNLY SWEAR

To be self-sacrificing and courageous in saving lives at risk

human and all property - even at the risk of life.

Performing the tasks entrusted to me,

I VOW

observe the law, official discipline and perform

orders of superiors.

I VOW

guard state and service secrets, as well as honor,

the dignity and good name of the service and to follow the rules

Ethics.

And now 100% firefighter on internship. And the assignment to his unit of duty, distributed by the Commandant.

And as far as my Rescue Unit is concerned, I'll tell you next time.

See you soon.

POLSKI :

Większość mojej rodziny jest w służbach mundurowych, ogólnie to w dwóch formacjach, dla jasności Policji i w Wojsku, natomiast ja nie szczególnie miałem w palnie wiązać swój rozwój zawodowy z tymi służbami. Znałem z opowiadań, czy to z opisów różnych sytuacji mojej rodziny jak wygląda założenie munduru. Zawsze tłumaczono mi ,że mundur niesie ze sobą odpowiedzialność, jak i obowiązek. Że nie jest to praca jak każda inna, oczywiście nie chodzi mi o to ,że są lepsze czy gorsze. Chodzi mi tylko o różnicę w której służba polega na służeniu innym, niesieniu pomocy, pomaganiu, strzeżeniu prawa. Czyli na czymś na co nie zwracamy uwagi w naszym normalnym życiu, ale chcemy żeby ktoś zawsze był kiedy jesteśmy w potrzebie.

W odróżnieniu od mojej rodziny nigdy nie myślałem o Policji, ani o Wojsku. Ale dużym zainteresowaniem darzyłem Straż Pożarną. Początek mojej przygody ze Strażą Pożarną nastąpił kiedy w 2009 roku nadarzyła się okazja, wystartowania w naborze do niej. Była to szybka decyzja, byłem z żonką w podróży poślubnej, gdy dostałem informację, że zaczyna się nabór i mam szanse spróbować swoich sił w tak szanowanym przeze mnie zawodzie. Po krótkiej rozmowie z moją żoną zdecydowaliśmy się skrócić naszą podróż tak, bym mógł się sprawdzić i powalczyć o marzenie, które zawsze tliło się gdzieś z tyłu mojej głowy. Mimo, że miałem lekkie obawy czy dam radę, wolałem spróbować niż, później żałować, że nie skorzystałem takiej okazji.

Trzeba było przejść testy sprawności fizycznej, które nie należały do łatwych. Jeżeli tak jak w moim przypadku zaliczyło się je , przechodziło się do kolejnego punktu, badań psychologicznych. Sprawdzenia odporności na stres, czy mamy np. myśli samobójcze, a konkretnie to piszemy test z podchwytliwymi pytaniami, w których każda z odpowiedzi pokazuje na co jesteśmy podatni. Po teście była rozmowa z psychologiem. Po tym etapie zostało mi jeszcze tylko przejście badań lekarskich.

Tu etap przyjęcia się kończył i zaczęły się przygotowania do pełnienia służby. Zacząłem go od udania się do wskazanej jednostki, przed pójściem na podstawowy kurs szkolenia strażaka. Jeżeli chodzi o samo odczucie to powiem wam wielkie WOW. Dla kogoś takiego jak ja, zobaczenie pierwszy raz pracy strażaka od wewnątrz było naprawdę niesamowite. Wytłumaczono mi moje obowiązki, do czasu pójścia na kurs. Za co będę odpowiedzialny i ,że do czasu ukończenia kursu nie mogę wyjeżdżać do akcji ponieważ nie mam do tego uprawnień.

Na samej jednostce, zobaczyłem jak wygląda hierarchia w Straży, kim jest szef zmiany, czyli dowódca zmiany. Dowódca sekcji, dowódca zastępu. Czym jest rota, wytłumaczono mi dlaczego składa się z dwóch osób i dlaczego jest to takie ważne. Ale do tego jeszcze zdążę wam to później wytłumaczyć. Sam czas spędzony na jednostce, uważam za bardzo owocny, wiele się nauczyłem od osób tam służących. Poznałem jak wygląda wyjazd auta pożarniczego do akcji, ogłaszanie alarmu do wyjazdu. Co robi się po powrocie do koszar, czyli jednostki ratowniczo-gaśniczej. Jak wygląda przygotowanie wozu, po akcji do dalszej gotowości wyjazdów, czyli uzupełnienie sprzętu ratowniczego, wymiana uszkodzonych odcinków gaśniczych lub umycie brudnych po pożarze.

Jedno z ważniejszych rzeczy to pojęcie bycia młodym, czyli nowo przyjętej osoby w szeregi Straży Pożarnej, która nie posiada jeszcze żadnego doświadczenia i przez kilka lat będzie musiała się ciężko napracować żeby się tego nauczyć. Jedna z osób powiedziała mi coś co zapadło mi bardzo dobrze w pamięci, jak to powiedział, młody robi więcej rzeczy od innych, spadają na niego najcięższe obowiązki, dużo rzeczy będzie musiał robić sam, będą robić sobie kawały ze mnie, że mogę poczuć się wtedy, że jestem wykorzystywany, że mnie nie lubią, że wszystko spada tylko na moją głowę. Ale ma to swój cel, dużo rzeczy jesteśmy się wstanie nauczyć tylko własnymi rękoma, zapamiętać nazwy poszczególnych narzędzi jeżeli mieliśmy je w rękach, czyściliśmy je to wiemy jak wyglądają. Żarty uczą nas odporności na niektóre zdarzenia, dla przykładu jeżeli ludzie wiedzą od nas lepiej co mamy robić, żeby nie unosić się złością lub nerwami, zachować zimną krew i opanowanie. Jeżeli wiemy jak wygląda ciężka praca i każda z czynności to zapamiętamy to nawet po zajęciu wyższego stanowiska, jak ma ten niżej żeby potrafić to docenić. A co bardziej ważne to hierarchia i wspólne zaufanie. Bo przecież wchodząc z kimś do palącego się budynku to osobie która jest z nami powierzamy swoje życie, ufamy jej ,że nam pomoże w najgorszej sytuacji. A tym którzy są na zewnątrz ,że gdyby coś poszło nie tak, za wszelką cenę będą próbowali nam pomóc , jeśli tylko zajdzie taka potrzeba. Każdy z nich to przechodził, każdy uczył się i wpasowywał w szeregi zespołu. Od teraz Straż jest moją drugą rodziną, będą przymnie kiedy będę tego potrzebował, wesprą mnie jeżeli zajdzie taka potrzeba i staną za mną murem, jeżeli będę uczciwy w stosunku do nich.

Powiem wam, że trochę mi zajęło mówienie tego wszystkiego, ale naprawdę zapadło mi to w pamięci, do dziś mimo upływu lat dobrze to wszystko pamięta. Sam mówię to młodym strażakom na początku ich kariery. Oczywiście te słowa nie zmieniły moich odczuć , normalna jest chwila wewnętrznego buntu w takich sytuacjach, ale ważne jest, żeby postawić na zdrowy rozsądek i wytłumaczyć samemu sobie, że droga do wartościowych celów nie jest usłana różami, są na niej liczne przeszkody i wyboje, które musimy pokonać, by dotrzeć do celu. Czasami potrzeba lat żeby zrozumieć niektóre rzeczy, często rozumiemy pewne sprawy dopiero wtedy gdy sami je przeżyjemy, gdy będziemy ich bezpośrednimi świadkami czy czynnymi uczestnikami, kiedy mamy wyrobione prawidłowe nawyki instynkt działa na naszą korzyść jeśli zabraknie dobrego przeszkolenia i prawidłowych nawyków, może się to skończyć tragicznie.

Nie raz dostawałem sporo do zrobienia i miałem tego dosyć. Ale w tamtych chwilach powrót do domu i przytulenie żony pozwalało mi wszystko przeżyć, co by to nie było, małe co nie co też hihihi.

Po dwóch miesiącach zostałem wysłany na kurs podstawowy, gdzie poznałem podstawową wiedzę jaka była mi potrzebna do służenia obywatelom. Nauka składała się jak to podobnie do szkoły z wiedzy teoretycznej, czyli dużo zapamiętywania np. długości rzutów prądów gaśniczych, czyli jak daleko możemy podać wodę, w zależności od użytego węża gaśniczego, ciśnienia z pompy i terenu na jakim się znajdujemy. Jeżeli chodzi o ilość było tego naprawdę wiele, zapamiętanie tego nie należało do łatwych zadań. Tak samo rodzaje zdarzeń, ciągłość dowodzenia, armatura, schematy budowy poszczególnych elementów sprzętu gaśniczego, czy ratowniczego. Tak samo tyczyło się to ratownictwa medycznego, czyli tego co potrzeba do ratowania życia ludzkiego , po rodzaju zdarzenia, lub poszczególnych okolicznościach.

Ale teoria to nic w stosunku to zajęć praktycznych, przy których musieliśmy nauczyć się używać tą wiedze przy działaniach i ćwiczeniach. Jak lepiej można nauczyć się jej wykorzystywania, jak nie przez pot i błędy, popełnianie błędów, a później naprawianie ich w pocie czoła. Nigdy wcześniej nie napociłem się jak wtedy a była to okres jesienno- zimowy więc pogoda była zdecydowanie nie sprzyjająca poceniu 😉. Trening praktyczny jest chyba jednym z najbardziej owocnych sposobów na naprawdę dobre zapamiętanie ważnych rzeczy. A jaką kondycje można sobie przy tym wyrobić. Pełnienie służby dyżurnej żeby zapamiętać musztrę i że jesteśmy w służbach mundurowych. Ciągłość dowodzenia, wykonywanie rozkazów, oczywiście myśląc, ponieważ w każdym momencie sytuacja z jaką będziemy mieli do czynienia może się zmienić, a z doświadczenia wiem, że nawet małe zdarzenie, które uważamy za proste potrafi się skomplikować.

Po trzech miesiącach ciężkich ćwiczeń i pozyskaniu potrzebnej mi wiedzy przyszedł moment na który każdy z nas czekał, złożenie ślubowania strażaka. Jak to w służbach mundurowych, było wielkie zamieszanie i stres. Ponieważ Komendant przyjechał, a to wywołuje bardzo napiętą atmosferę.

ŚŁUBOWANIE :

Ja, obywatel Rzeczypospolitej Polskiej,

świadom podejmowanych obowiązków strażaka

UROCZYŚCIE ŚLUBUJĘ

Być ofiarnym i mężnym w ratowaniu zagrożonego życia

ludzkiego i wszelkiego mienia - nawet z narażeniem życia.

Wykonując powierzone mi zadania,

ŚLUBUJĘ

przestrzegać prawa, dyscypliny służbowej oraz wykonywać

polecenia przełożonych.

ŚLUBUJĘ

strzec tajemnicy państwowej i służbowej, a także honoru,

godności i dobrego imienia służby oraz przestrzegać zasad

etyki zawodowej.

I teraz 100% strażak na stażu. No i przydział na swoją jednostkę pełnienia służby, rozdawane przez Komendanta.

A jeżeli chodzi o moją Jednostkę Ratowniczą, opowiem wam następnym razem.

Do zobaczenia wkrótce .