กว่าจะคิดได้ก็เสียดายโอกาสและเวลา

สวัสดีเพื่อนๆ ที่น่ารักทุกคนครับ ... ช่วง 2 วัน มานี้ ผมเจอ เกตุการณ์ ที่เลวร้าย มากที่สุด ในชีวิต อีกเรื่อง ที่ไม่อาจ บอกใครได้ อาจจะเป็นเรื่อง เลวร้าย มากที่สุด ในชีวิต ของตัวเอง ก็ได้ ในช่วง 42 ปี ถ้าไม่นับ เรื่องที่พ่อ ของผมตาย

🖊️ ช่วงตั้งแต่ เมื่อวาน จนถึง เย็นของวันนี้ ผมนั่งโทษ แต่ฟ้า เล่นตลก กับโชคชะตา ทัศนคติ ที่มี และ ได้เจอ เหตุการณ์ ที่ผ่านมา เจอ แต่เรื่องลบ และ เรื่องไม่ดี จนมาคิดไม่ตก เอาแต่โทษโชคชะตา ทั่งที่คำนี้ มันมีแค่คำ หรือ มันมีจริงไหม

🖊️ อาจเป็นเพราะ การอยู่คนเดียว และต้องเลี้ยงลูก ที่เป็นเด็กพิเศษ รวมทั้งหลาย ทำให้ มันไม่มีใคร ปรับทุกข์ หรือ ระบาย แต่ผมโชคดี ที่อย่างน้อย ยังอีก หลายคน ที่พร้อมจะคุย ให้ผมได้ปรับทุกข์ และ ระบายมันออกมาครับ

🖊️ ขณะเดียวกัน มันก็ทำให้ผม เข้าใจ และ ตอกย้ำ ความเป็นจริง ที่ว่า ในโลก ยังไง ก็ต้องมีคน อยู่ 2 พวก คนที่ให้คำแนะนำ ปรับทุกข์ ระบาย แบบไม่ซ้ำเติมเรา กับ คนที่เคย แต่จะจ้อง เหยียบซ้ำเติม ตอกย้ำ ความผิดพลาดของเรา แต่นั้น มันก็คือ สัจจะธรรม ธรรมชาติ ของมนุษย์

🖊️ หลังจาก คิดได้ สักพักว่า จะมัว โทษนั้นโทษนี้ ยอมแพ้ มันไม่มีประโยชน์ สิ่งสำคัญ มันต้องเดินหน้า ทำตัวเอง ให้เข้มแข็ง ต่อสู้ ต่อไป เพื่อหา ทางออก ถ้ามัวแต่ โทษนั้นโทษนี้ อยู่นิ่ง แล้วมันจะพบ ทางออกได้อย่างไร นี้แระ ถ้าคิดได้ ในตอนนี้ ขอบคุณทุกกำลังใจและคอมเม้นนะครับ ถึงจะไม่ว่าง หรือ ไม่มีโอกาศ คอมเม้น หรือ อ่านของเพื่อน