Karne Hediyelerimizi Konuştuk - Trliste Soru-Cevap Etkinliği #94

avatar

Merhabalar herkese. Soru-cevap etkinliklerimize kaldığımız yerden devam ediyoruz. Son etkinliğimizde karne hediyelerini ve sömestr tatillerini konuştuk. Katılan, emek veren ve katkıda bulunan herkese teşekkürler. Yeni etkinliğimize hepinizi beklyoruz 🌼


Bu güzel fotoğraf için @passenger777 arkadaşımıza teşekkürler.

Etkinlik Organizatörlerimizin Sorusu

🌸 @sudefteri 🌸
🌸 @bilginhilal 🌸
🌸 @baboz 🌸

Hiç karne hediyesi aldınız mı ya da aldığınız en güzel karne hediyesi neydi? Küçükken sömestr tatillerinde ne yapardınız?


Ve İşte Cevaplarımız

princeofbeyhive

Sanırım hiç karne hediyesi almadım. Aldıysam da özel olarak hatırladığım bir şey yok. He ne isterdim onu da bilmiyorum. O zamanlar pek hevesleri olan biri değildim. Gelişi güzel yaşar hayatıma devam ederdim. Sosyal ortamı sorunlu olan bir lisede okumamın dezavantajı da olabilir bu. Yine de böyle zamanlarda küçük de olsa bir hediye almak insanı mutlu edebilir. Hele ki olayın karne değil de önemsenmek olduğunun farkında olan biriyseniz.


damla

Babam bize hediyeler almayı severdi. Anneme ve ablamla bana aynı hediyelerden alırdı genelde, üç kız diye düşünerek 🙂 Ayrıca anneme gül aldığında bize de alırdı. 🌹 Karne hediyesi almak pek moda değildi bizim orada. Olsaydı eminim o güne özel hediyelerle de dönerdi. İmkansız diye bir şey yoktu benim babam için. Ne yapar eder bir yolunu bulur ve güzel sürprizlerle bizi sevindirmesini bilirdi.

Sömestr tatillerinde genelde gezilere giderdik. Ya başka şehirlere giderdik ya da bulunduğumuz şehirlerdeki etkinliklere katılırdık. Babam daha bir eğlenceli etkinliklere götürürdü sanki. Annemse müzeleri gezdirmeyi severdi. Hala da öyledir. Düğüne davete gider gibi şık giyinip müze gezmelerine gitmeyi sever. Müzede dolaşırken kendimi kaptırdıysam topuklu ayakkabı sesi geldiğinde annem geldi sandığım oluyor 🙂

Bizim ailede herkes gezmeyi çok sever. Onlarla kıyasladığımda ailenin en az gezen üyesi benim sanırım. Şu anda ablam okullar tatil oldu diye yeğenimle birlikte Dubai turuna gitti, annem İstanbul'da, kardeşimi iş yerinden Romanya'ya gönderdiler. Oradan bana kont Drakula tişörtü almış. Merakla bekliyorum dönmesini 🙂


Hephaestus

Merhabalar. Hiç karne hediyesi aldım mı hatırlayamadim 🙄 Almışsam da çok büyük bir hediye değildir herhalde 🙂 Sömestr tatillerinde benim için hep kar ile özdeşleşmişti çünkü çoğu kar yağışına denk gelmişti. Doğal olarak ben de genelde evde PC oyunları oynardım, hava güzelse arkadaşlarla dışarda oynardık.


baboz

Merhaba,
Sorusu için @doganhilal🌼’e teşekkürler.
Aldığım ve hiç unutamadığım tek karne hediyesi vitesli bisikletimdi. Bu bisikleti almalarını çok istemiş ve almadıkları için epey sızlanmıştım. Uzun bir süre alınmadı. Sonra, karnemi alıp eve geldiğimde bisiklet evdeydi. Meğer abimle babam organize olmuşlar. Abim okuldan erken çıkıp bisikleti eve getirmiş. Gördüğümde çok mutlu olmuştum.


passenger777

Biz dört kardeşiz ve aramızda fazla yaş aralığı yok o yüzden kardeşlerimle ilk- orta ve liseyi birlikte okuduk. Okulun son günü de eve dört tane karne getirirdik.

Babamın dört çocuğuna tek tek karne hediyesi alma gibi bir durumu yoktu. O yüzden bizi çoğunlukla gezmeye götürürdü. Belki de benim gezme heveslerim buradan geliyor. 🙂

Bartın, küçük il olmasına rağmen gezilecek ve denize girilebilecek bir çok alternatifi vardı. Babam dışarda yani doğada bir şeyler hazırlamayı ve birlikte yemeği çok severdi. Bu durumu bize de alıştırdı.

Bazen bu gezilerimize akrabalarımız da dahil olurdu. Özellikle gittiğimiz bir yer vardı. Bartın,ın Ulus ilçesindeki Ulukaya şelalesini Babam çok severdi. Oraya karne aldıktan sonra sık sık giderdik. Bilmiyorum şu an ne durumdadır.

Bir de karne ile ilgili bir anını paylaşayım. Ortaokul da okurken, bir puanın olsa takdir alacaktım. Bu durum beni çok üzmüştü. Babama söyledim. Babam da üzüldü. Karne haftasına girdiğimizde, okul çıkışı durakta otobüs beklerken, Fen bilgisi öğretmeni mi gördüm. Pastaneye girmişti. Tam o sırada babam da eve dönerken beni durakta gördü. Birlikte gidecektik. Babama öğretmenimi gördüğümü söyledim. Pastaneye girdi dedim. Babam da bekle beni dedi. Öğretmenle konuşmuş, benim bir puanla takdir belgesi alamayacağımı söylemiş.

Fen bilgisi öğretmeni de ders verecek nitelikte bir cevap vermiş. Haklı olarak çocuğunuzun takdir alması önemli değil, konuyu ve benim ona verdiğim bilgileri kullanabilmesi önemlidir. Puan nedir ki? Vereyim sorun değil diyerek babama, bana ve asıl olarak düşüncemize ışık tutacak sözler söylemişti. 🌻🙂

Biraz vaktinizi aldım. Üzgünüm. Ama paylaşmak istedim. 🤗🌻


muratkbesiroglu

Bizim ailede hediye kültürü yoktu. Babam memurdu, biraz yan gelirimiz de olmasına rağmen aile bütçesi ancak en gerekli ihtiyaçları karşılamaya yetiyordu. Doğrusu benim karneler de hediye talep edilecek cinsten değildi. Ortaokul ve lisede okula karşı tavrım "beşten şaşma altıyı aşma"ydı.

Sömestr tatillerinde özel bir şey yapmazdık. Ortaokuldayken oynamak için sokağa çıkardım, zira evde gündüz vakit geçirmeme yardımcı olacak bir şey yoktu. Televizyon yayınları akşam saatlerinde başlıyordu ve gündüz saatleri oldukça sıkıcı geçiyordu. Benden 4 yaş büyük bir ablam var. Hava kötü olduğu için sokağa çıkamadığım günlerde onla oyun oynardık. Tabii lütfedip benimle oynarsa. Benimle oyun oynamak ilk önceliği değildi doğal olarak.

Ortaokulu bitirdiğim yıl bana bilgisayar alındı. Böylece gündüz saatlerinde beni meşgul edebilecek bir cihaza kavuşmuş oldum. Bilgisayarımın markası Amstrad'dı. 48 kilobaytlık belleğine dünyalar sığıyordu ancak sahip olduğum oyunlar kısıtlıydı. Commodore marka bilgisayarı olan arkadaşlarım birbirleriyle oyun paylaşabiliyordu. Benim öyle bir olanağım yoktu. Ben de mecburen basic programlama dilini öğrenip basit oyunlar yazmaya başlamıştıım. Oyunların fikirleri orijinal değildi. Örneğin Tetris'i yazmıştım ve oynaması gayet keyifli olmuştu.

Önemli Türk sporlarından olan "inşaat seyretme" keyif aldığım etkinliklerden biriydi. Tabii bunun için evimizin penceresinden görebileceğim bir inşa faaliyeti gerekiyordu. Evimizin önündeki caddenin asfaltlanması bu bakımdan son derece iyi olmuştu. Saatlerce bıkıp usanmadan greyderleri seyrettiğimi hatırlıyorum.


Incublus

Aldığım en güzel karne hediyesi ilk ve ikinci aldığımız bilgisayardı sanırım. Köyümüzdeki birinden 250 TL'ye bir bilgisayar almıştık ama o zamanlar 250 TL çok büyük paraydı tabi. Çok şey alınabilirdi yani. Babam onu aldığında kardeşimle havalara uçmuştuk. İnternet üzerinden ödevler oluyordu hem onları yapmak için hem de oyun oynamak için kullanmıştık ama o dönem şartlarında normal bir oyunu bile çalıştırabilecek güçte değildi bilgisayar. Sadece en kötü oyunları oynayabiliyorduk. Sonrasında casperdan 1000 TL'ye bir bilgisayar daha almıştık, o bilgisayar şu anda hala köydeki evde çalışır vaziyette. Herhalde 12 yıldan fazla olmuştur o bilgisayar alınalı da. Ne günlerdi, şimdi düşündükçe duygulanıyorum 😄



Önceki Etkinliklerimizden...

1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 32 | 33 | 34 | 35 | 36 | 37 | 38 | 39 | 40 | 41 | 42 | 43 | 44 | 45 | 46 | 47 | 48 | 49 | 50 | 51 | 52 | 53 | 54 | 55 | 56 | 57 | 58 | 59 | 60 | 62 | 63 | 64 | 65 | 66 | 67 | 68 | 69 | 70 - Aktif Üyeler | 71 | 72 | 73 | 74 | 75 | 76 | 77 | 78 | 79 | 80 | 81 | 82 | 83 | 84 | 85 | 86 | 87 | 88 | 89 | 90 | 91 | 92 | 93





0
0
0.000
4 comments
avatar

Ne kadar da küçük hediyelerden mutlu oluyormusuz. Çok güzel anılar okudum. Emeği geçen herkese teşekkür ederim

0
0
0.000
avatar

Bizi çocukluk anılara sürükleyen bu güzel etkinlikte, Karne sevinçlerin ortak olarak paylaşıldığı koca yürekli ailelerin , mutluluk yolculuklarını da görmüş olduk. Katılan herkese çok teşekkürler.

0
0
0.000