Ostatnio przeczytałem #91 - "Akwitania" - Eva García Sáenz de Urturi

avatar

Polscy czytelnicy twórczość Evy García Sáenz de Urturi znali dotychczas z "trylogii białego miasta" - 1. Cisza białego miasta, 2. Rytuał wody, 3. Władcy czasu. Bardzo podobały mi się te powieści sensacyjne łączące współczesne zdarzenia z przeszłością bohaterów i pełnego tajemnic urokliwego miasta Vitoria, stolicy hiszpańskiej wspólnoty autonomicznej Kraju Basków. Ciekawiło mnie jaką historię tym razem opowie hiszpańska autorka.

20220210_185601.JPG

Powieść "Akwitania" osadzona została w XI wiecznej Francji, gdzie po śmierci ojca do władzy dochodzi piętnastoletnia Eleonora Akwitańska. Tajemnicza śmierć jej ojca Wilhelma VIII z Poitiers w trakcie pielgrzymki do Compostelii zmusza księżną bogatej Akwitanii do poślubienia Ludwika syna Ludwika VI Grubego - króla Francji. Decyzja ta wymaga ogromnego poświęcenia i determinacji ze strony młodej kobiety, gdyż kilka lat wcześniej doznała krzywd z rąk stryjów młodego króla. Kroki te są jednak niezbędne do zachowania jedności Akwitanii i udobruchania wasali księżnej, którym nie w smak rządy młodej kobiety. W dniu zaślubin umiera król Francji i Ludwik VII Młody (w chwili koronacji miał 17 lat) zasiada na tronie z Eleonorą u jego boku.

Autentyczne tło i postacie historyczne posłużyły autorce do opowiedzenia ciekawej historii kryminalnej, bo młoda księżna pragnie odkryć tajemnicę otrucia jej ojca Wilhelma VIII z Poitiers. W ten sam sposób zginął jej teść, więc jest podejrzenie, że sprawcą może być ktoś potężny, kto chciał osłabienia francuskiego tronu młodym niedoświadczonym władcą. Dużo pałacowych intryg i knowań, w których Eleonora musi się odnaleźć. Związek księżnej i króla jest pełen emocji, od skrajności w skrajność, namiętność przeplata się z nienawiścią. Akcja powieści rozgrywa się na przestrzeni dwunastu lat, zaczyna się w Bordeaux w 1137 roku, a kończy w Paryżu w 1149 roku.

20220210_185358.JPG

Eva napisała bardzo dobrą powieść historyczną, w doskonałym tempie, czyta się jednym tchem. Postać Eleonory Akwitańskiej jest nietuzinkowa co zauważyła autorka: "Życie Eleonory Akwitańskiej to materiał nie na jedną powieść, ale na całą encyklopedię. Eleonora była niezwykle jak na owe czasy długowieczna. Zmarła w wieku osiemdziesięciu dwóch lat w swoim ukochanym opactwie Fontevraud, zrezygnowawszy z życia publicznego." Czyżby to była zapowiedź, że "Akwitania" i jej bohaterka doczeka się kontynuacji. Tajemnica zabójstwa została wyjaśniona, ale przecież średniowiecze obfitowało w morderstwa i zamachy na szczytach władzy, to nie powinno być problemu ze znalezieniem punktu zaczepienia.

Jedyne co mnie zraziło to próba uwspółcześnienia głównej bohaterki, Eleonora była zdecydowanie wyemancypowana jak na swój czas, ale próby przypisania jej współczesnych mentalności walczących feministek jest bardzo sztuczne i mało wiarygodne. Myślę, że lepiej dla powieści byłoby gdyby autorka wierniej trzymała się wszystkiego, co wiadomo o tej epoce i jej bohaterach. jest to mały błąd, który nie powinien zakłócić przyjemności z lektury.

data wydania: 10 listopada 2021
ISBN: 9788328719002
liczba stron: 384
kategoria: powieść historyczna
język: polski


W cyklu "Ostatnio przeczytałem" chciałbym się dzielić z wami refleksjami na temat przeczytanych (lub odsłuchanych) książek. Kryminały i powieści sensacyjne są mi zdecydowanie najbliższe, ale często sięgam po political fiction albo książki dokumentalne, biogramy czy wspomnienia.




0
0
0.000
6 comments
avatar

Czyżbyś uczył się prezentacji książki od naszej nowej koleżanki ;)?

0
0
0.000
avatar

jak to pewien prezydent mówi "uczę się, wszędzie się uczę..." :)

0
0
0.000
avatar

Spróbuję najpierw zapoznać się z trylogią białego miasta, która z tego co widzę ma bardzo dobre opinie. A tego typu powieści powinny mnie zaintrygować.

0
0
0.000